วาบชีวิต – ย้อนมองก่อนจะถึงหลักสี่

ถึงตัวฉันเองเมื่อหลายปีก่อน

จริงๆ เราอยากนั่งคุยแบบนี้กับนายมานานแล้วล่ะ แต่ยังหาเวลาไม่ได้ซักที เรื่องที่อยากเล่าให้นายฟังก็เยอะมาก ยิ่งเวลาผ่านไปเรื่องก็ยิ่งเยอะนะ กลัวว่าจะจำหมดไม่ไหว เลยตัดสินใจว่าวันนี้เป็นวันดีเพราะเป็นวันที่เราตัดสินใจลงมือทำ เราจะมานั่งเล่าให้ฟังว่าชีวิตที่ผ่านมาเป็นยังไงบ้าง เหมือนหรือต่างจากที่นายเคยคิดไหม

นายยังจำได้ไหม ตอนที่ใกล้จบ ป.ตรี น่ะ ตอนนั้นนายยังคว้างๆ ว่าจะทำไงกับชีวิตดี อนาคตต่อไปจะเป็นยังไง แล้วก็พอดีได้ไปเรียนต่อ ป.โท ตอนเรียนต่อนั้น นายเริ่มรู้สึกว่าสามารถกางแขนออกไปจนสุดเพื่อคว้าโลกทั้งใบมาได้ อยากทดลองชีวิตหลายๆ อย่าง นายเห็นโอกาสอยู่ในทุกๆ ที่ เราอยากบอกว่าความรู้สึกตอนนั้นมันยอดมากเลยนะ ความมั่นใจในตัวเอง ความเปิดกว้างรับกับทุกสิ่งที่เข้ามา แต่ด้วยอ่อนประสบการณ์ ทำให้นายไม่ได้ทำอย่างที่หวัง ไม่ว่าจะเป็นเรื่องของการเดินทางเรียนรู้ท่องเที่ยว การค้นหาและทำงานที่รักจริงๆ รวมถึงเรื่องอื่นๆ แต่เราอยากบอกว่านายอย่าเสียใจไป บางทีเราก็ต้องให้เวลาประสบการณ์ได้บ่มเพาะ เพื่อที่จะได้ก้าวต่อไปข้างหน้าได้อย่างมั่นคง ความกลัวและความไม่แน่ใจของนายนั้นแม้จะทำให้ช้ากว่าคนอื่นไปบ้าง แต่มันก็เสริมสร้างให้เกิดความอดทนมาทดแทน ซึ่งเป็นพื้นฐานสำคัญในเรื่องอื่นๆ อีกหลายเรื่องทีเดียวนะ

เรายังจำได้ว่านายมักจะเป็นคนที่ใช้ความรู้สึกหรือความชอบของตัวเองตัดสินใจในเรื่องต่างๆ มากกว่าเหตุผล ซึ่งก็จะบอกว่านิสัยแบบนี้ก็ยังติดมาจนถึงปัจจุบันนะ ถ้าไปคุยกับใครเรื่องแบบนี้ เค้าอาจจะไม่ค่อยเข้าใจเพราะการตัดสินใจต่างๆ มันดูไม่มีเหตุและผลเอาเสียเลยจริงๆ ความชอบของนายมักจะพาให้เข้าไปเรียนรู้เรื่องต่างๆ ได้เยอะมาก การตัดสินใจของนายหลายๆ ครั้งอาจจะทำให้ทางเดินชีวิตต้องขึ้นๆ ลงๆ แต่ก็ไม่ต้องตกใจไป เพราะนายจะรู้จักชีวิตมากขึ้น รู้จักคนอีกหลากหลายแบบทั้งดีและไม่ดี นายอาจจะท้อบ้าง เสียใจบ้าง แต่ไม่เป็นไรหรอก มันเป็นนิสัยที่แก้ไม่ได้จริงๆ ประสบการณ์ในสิ่งเหล่านี้จะช่วยขัดเกลาความรู้สึกของนายให้คมชัดขึ้น เมื่อต้องตัดสินใจในครั้งหน้าก็จะไม่พะวักพะวงหรือลังเล  ดังนั้น หากจะใช้ความรู้สึกในการตัดสินใจแล้ว ควรจะอยู่บนพื้นฐานของคิดดี ทำดี อย่างรอบคอบและครอบคลุม แล้วทุกอย่างตามมาจะดีเอง

นายอาจจะยังมีความลังเลเวลาโอกาสมาถึงตัวเองว่าควรจะคว้ามันไว้ก่อนหรือรอให้พร้อมก่อน ซึ่งแรกๆ นายชอบเลือกอย่างหลังแหละ แต่ต่อมานายจะรู้ว่าโอกาสไม่ได้มาบ่อยๆ และไม่ได้มาในช่วงที่เราพร้อมเท่าไหร่หรอก มันต้องคว้าก่อนแล้วค่อยปรับตัวเอา มีน้อยคนที่เตรียมพร้อม 100% เพื่อรอคอยโอกาส และเมื่อคว้าโอกาสใดๆ ได้แล้วจงใช้โอกาสนั้นอย่างเต็มที่ อย่างที่เรียกว่าจบงานเป็น โอกาสอื่นๆ ก็จะต่อเนื่องตามมาเรื่อยๆ การจบงานให้ได้ให้เป็นนี้สำคัญมาก ซึ่งนายจะได้เรียนรู้โดยตรงจากประสบการณ์ในการทำงาน เราจำได้ว่าตอนเราเท่านายน่ะ งานที่คิดว่าทำเจ๋งแล้วเช่น วิทยานิพนธ์ตัวจบนั้น จริงๆ ทำได้ห่วยมากเลย มันยังสามารถทำได้ดีกว่านั้นอีก การทำงานและเรียนรู้จากคนที่เก่งที่มีประสบการณ์มาก่อน จะทำให้นายรู้ว่าการทำงานให้จบอย่างเรียบร้อยนั้นต้องทำอย่างไรบ้าง? ความรับผิดชอบต่องานเป็นอย่างไร? มันเป็นช่วงเวลาที่ทรหดและบังคับจิตใจน่าดูทีเดียวสำหรับคนที่ชอบอิสระและไม่ชอบลงรายละเอียด แต่ผลของมันทำให้งานของนายนั้นเป็นที่ยอมรับของคนที่เกี่ยวข้อง คนที่ทำงานด้วยกันมีความสบายใจ รวมถึงเรียนรู้ในเรื่องกาละเทศะต่างๆ ซึ่งเป็นรายละเอียดอีกอย่างที่สำคัญในการอยู่ร่วมกันในสังคมอย่างสงบสุขด้วย

ตอนที่นายกำลังจะเริ่มต้นชีวิตคนทำงานน่ะ แม้ว่าจะเข้าวัดมานาน แต่นายก็ยังเชื่อถือเรื่องบุญกรรมแบบตามตำรา ยังไม่รู้สึกจริงๆ แต่เมื่อนายผ่านเรื่องราวในชีวิตมากขึ้น เยอะขึ้น โดยใช้ความรู้สึกและสติเป็นตัวพิจารณาอยู่เสมอๆ นายจะรู้ว่ากรรมบันดาลหรือลิขิตนั้นมีจริง และไม่สามารถหลีกเลี่ยงได้ สิ่งที่ทำได้คือยอมรับและอยู่กับมันให้ได้ เรามีความสุขในทุกขณะได้อยู่แล้ว ใจสงบก็สุขได้ การไขว่คว้าหาสุข เป็นการหนีทุกข์ ซึ่งไม่ใช่ทางที่ช่วยให้หลุดพ้นเลยจริงๆ นายอาจจะถามว่าแม่เป็นไงบ้าง แม่เราตอนนี้ก็เข้าวัดมากขึ้น มากขึ้นแบบที่นายคิดไม่ถึงเลยล่ะ และพยายามสอนเรื่องการพี่งพาตนเองให้มากขึ้นๆ ในทุกๆ วัน สิ่งนี้ทำให้นายเป็นคนที่อยู่ง่าย ไม่ลำบากคนอื่น และทำให้นายอยู่อย่างสันโดษตามสันดานที่เป็นมา มันเป็นนิสัยติดตัวข้ามภพข้ามชาติมาจริงๆ น่ะ ลิขิตพวกนี้

เรายังจำได้ว่าตอนที่นายตัดสินใจหยุดเรียนคาราเต้แล้วมาเล่นไทเก๊กน่ะ นายอาจจะคิดว่ามันเป็นแนวทางที่ใช่แล้ว ร่างกายนายมันบอกว่ามวยแข็งไม่ใช่ทาง การส่งแรง ออกแรงทำไม่ได้อย่างสมบูรณ์ มันถึงขีดจำกัดล่ะ ซึ่งมวยอ่อนอาจจะเป็นตัวเลือกต่อมา แต่เราบอกเลยว่ามันก็ยังไม่ถูกนักหรอก เพราะยังไงนายก็เลิกเล่นไทเก๊กอยู่ดีด้วยว่ามันอ่อนไปจนไม่ถูกจริตอีก  แต่รู้ไหม นายจะลงหลักปักฐานกับมวยไทยล่ะ 555 ตกใจล่ะสิ มวยไทยที่ไม่เคยคิดว่าจะสนใจ และไม่ใช่มวยไทยเวทีแบบที่เห็นนะ แต่เป็นมวยไทยโบราณ แล้วนายจะรู้อะไรแปลกๆ เพิ่มขึ้น หัวจะหมุนมึนงงมากขึ้น และนายจะไม่คิดเลยว่าในโลกเบี้ยวๆ ใบนี้ ยังมีศิลปะการต่อสู้ที่เหมาะสมกับตัวนายทั้งร่างกายและจิตใจ วิชาที่สามารถฝึกฝนได้โดยสนุกกับมัน พัฒนากับมันทุกวันๆ รอดูสิ

นายรู้ไหม เราดีใจมากที่นายใช้ชีวิตในช่วงมหาวิทยาลัยเพื่อค้นหาชีวิตตัวเอง บางทีมันเหมือนกับทิ้งชีวิตไปวันๆ นะ ชีวิตที่แต่ละวันคือการออกไปหาเรื่องราวต่างๆ มาใส่หัว ไม่ว่าจะดูหนัง อ่านหนังสือ ทำกิจกรรม ฯลฯ แม้นายจะจบด้วยคะแนนแบบที่เรียกว่าแย่ เพราะละเลยการเรียนในห้อง แต่ประสบการณ์ตอนนั้นส่งผลต่อเนื่องมาถึงตอนนี้ด้วยนะ มันทำให้เรารักภาษาไทยมาก รู้สึกถึงความเป็นไทยจริงๆ ที่ไม่ใช่แค่ยิ้มหรือนุ่งชุดไทย แต่คือความเป็นไทยในเรื่องของความอ่อนน้อมถ่อมตน สัมมาคารวะ และการยอมรับสิ่งใหม่ๆ เพื่อนำมาปรับใช้กับตนเองให้เหมาะสมโดยไม่ขัดเขินกับต้นแบบ ซึ่งเราว่าเป็นสิ่งสำคัญมากนะ แต่เราก็ไม่อยากแนะนำการใช้ชีวิตแบบนี้ให้กับคนอื่นเท่าไหร่ มันอาจจะไม่ค่อยเหมาะสมน่ะ

เล่าให้ฟังมาเยอะมาก อาจจะเบื่อ ตอนนี้ก็เกือบจะจบแล้วล่ะ เราอยากบอกว่าคำพูดเก๋ๆ เกี่ยวกับการเดินทางต่างๆ แรงบันดาลใจของนายไม่ว่าจะเป็นหนังเรื่อง “โอเค เบตง” , หนังสือ Bear Wish Project หรืออื่นๆ มันยังทำให้เราอยากเดินทางอยู่นะ แต่เป็นการเดินทางเพื่อค้นหาตัวเองภายใน สมัยนี้หลายๆ คนอยากไปเที่ยวโน่นนั่นนี่กัน ซึ่งเราก็ไม่เข้าใจ เราเคยตามตรงๆ ว่าไปที่นั่นโน่นนี่ทำไม? ไปแล้วได้อะไร? ก็ไม่มีใครตอบได้ คำตอบส่วนใหญ่ก็ว่าไปเที่ยวพักผ่อน ไปหาที่ถ่ายรูป ไปชอปปิ้ง ซึ่งเราว่าการเดินทางมันมีความหมายมากกว่านั้นนะ มันควรจะได้ช่วยให้เปิดตาภายในมากกว่าตาภายนอก  นายจะได้เจอการเดินทางแปลกๆ ที่เปลี่ยนมุมมองอีกหลายครั้งไม่ว่าการเดินทางไปลำปาง ไปอเมริกา ไปสิงคโปร์ นายเหมาะกับการเดินทางคนเดียวจริงๆ ซึ่งถ้าเพื่อนร่วมทางนายไม่เข้าใจนะ การเดินทางนั้นจะเศร้าและเสียเวลามากเลย เราอยากจะบอกว่าเรายังคิดถึงการเดินทางไกลคนเดียวอยู่นะ และตั้งใจจะทำให้สำเร็จให้ได้ด้วย ชีวิตมันสั้นจริงๆ และควรต้องใช้มันให้เหมาะสมจริงๆ

สุดท้าย ท้ายสุดล่ะ เราอยากบอกว่าชีวิตบางช่วงมันเดินเป็นวงกลมล่ะ เมื่อถึงบางจังหวะในชีวิต นายจะรู้สึกว่าเรื่องราวต่างๆ รอบๆ ตัวเหมือนกับเคยเกิดขึ้นมาก่อน แต่มาในบริบทที่แตกต่างกัน มันเหมือนกับให้โอกาสนายตัดสินใจล่ะ ว่าจะแก้ไขเรื่องเหล่านั้นหรือปล่อยผ่านไป ซึ่งเราว่านายคงตัดสินใจไม่ผิดอย่างแน่นอน

ฟังอย่างนี้นายอาจจะคิดว่าชีวิตข้างหน้าก็ยังดีอยู่ แต่ไม่ใช่ว่าทุกอย่างจะดีไปหมดนะ เราก็ยังเสียดายนะว่าตอนนี้แรงกายแรงใจก็ไม่ได้ดุเดือดเข้มข้นเหมือนเมื่อก่อน เรื่องของสุขภาพต่างๆ ซึ่งก็เป็นไปตามวัยแหละ และก็เรื่องการออมที่เราเห็นว่าสำคัญ ชีวิตแม้จะเดินไปได้เรื่อยๆ ก็ตาม การมีแหล่งเงินสำรองไว้ให้เพียงพอก็เป็นเรื่องดีมากๆ เลย

เรามีเรื่องที่อยากเล่าให้ฟังเท่านี้แหละ มากไปกว่านี้คงเป็นน้ำมากกว่าเนื้อแล้ว ในชีวิตที่กำลังเดินทางไปยังเลขหลักสี่ เราก็อยากมาคุยกับตัวเราเองในสมัยเลขหลักสอง และเราก็ยังหวังนะว่าซักวันหนึ่ง เราจะได้ฟังเรื่องของตัวเองเมื่อเลขหลักห้าด้วยเหมือนกัน